Tip 7: organiseer hulp (-toepen). Regel een Japanse Simkaart met data, word lid van de henro-Facebookgroepen en zoek andere henro op. Ervaring delen helpt echt!
Virtuele bijstand
Ik kwam er dankzij een andere Nederlandse henro, Geertje Preuter, bij tempel 10 achter, dat er Facebook-groepen zijn waarin ervaren henro tips en trucs delen. Het leek me handig om me daarvoor aan te melden, dus ik klikte op de button om lid te worden. Blijkbaar werkte dat niet helemaal lekker via de Facebook-app, want na een dag of twee kreeg ik een messenger-app van Elly Jührend, een van de beheerders. Zij vroeg me aan te geven waarom ik lid wilde worden. Dat leek me logisch: ik was toen al tempel 17 voorbij en wilde ervaringen uitwisselen. Gelukkig maakte ze me al snel lid van de Nederlandse en de internationale groep en kon ik gebruik maken van de ervaringen van andere henro.
Simkaart in mijn iPhone
In de voorbereiding op de tocht had ik verschillende oplossingen gezien voor het onderhouden van contact. In Japan kan je heel eenvoudig een wifi-kastje huren waarmee je via mobiele data kunt communiceren. Dat leek me handig, maar zorgt wel voor een extra apparaat en dus gewicht. Andere henro gaven aan dat ze een Simkaart van een Japanse provider gebruikten. Daarmee kan je data en telefonie combineren. Uiteindelijk werd dat mijn keuze. Na een uitgebreide zoektocht via internet vond ik een goede deal. In 2019 organiseerde Japan de wereldkampioenschappen rugby. En speciaal voor die gelegenheid waren er wat aanbiedingen van providers. Mijn keuze viel op een 7GB per maand en after-payed telefonie-oplossing van Mobal. Daarmee had ik overal 4G op mijn iPhone SE en kon ik bellen.
Bereikbaar vanaf het vliegveld
De sim-card kon ik ophalen op het vliegveld. In een van de shops werd me een kaartje en wat documentatie meegegeven en na een reboot van mijn iPhone was ik operationeel. In mijn huidige telefoon kan ik een eSIM uploaden, misschien kan je daarmee zelfs al in Nederland aan de slag. Via een creditcardregistratie werden de kosten van gebruik maandelijks afgeschreven en dankzij een website had ik inzicht in mijn belkosten. Dat werkte allemaal super en ik zou het iedereen aanraden om voor deze optie te gaan, tenzij je eigen provider in Japan betaalbare diensten aanbiedt natuurlijk!
Organiseer hulp: het thuisfront
Vooraf had ik geen idee hoeveel behoefte aan contact met de thuisblijvers ik zou hebben. Ik had met Katja afgesproken dat ik haar iedere dag een duimpje omhoog zou sturen en ze zich geen zorgen moest maken als ze drie dagen niets hoorde. Sommige delen van de route gaan door onherbergzaam gebied en ik wist niet of daar bereik was. Uiteindelijk hebben we vrijwel elke dag via de app contact gehad en kon ze door mijn posts met foto’s op Facebook de tocht intensief volgen. Door het tijdsverschil kon ik haar ’s ochtends even spreken/ app-en/ Facetimen. Dat was voor haar net voordat ze ging slapen. Als ik s’ middags veilig over was, stuurde ik even bericht. Zij stond dan net op en wist ze dat ik veilig was! Ook heb ik een paar keer goede wifi gehad bij een overnachtingsplek en kunnen videobellen. Het was fijn om mijn ouders te spreken en de kinderen te zien.
Organiseer hulp: op de route
Omdat ik kon bellen, heb ik een aantal reserveringen en contacten met overnachtingsplekken zelf kunnen regelen. Een paar keer heb ik Japanse gastheren of -vrouwen laten bellen met mijn telefoon. Zelf bellen in het Japans was lastig. Maar als de nood aan de man is, lukt dat ook. Dat bleek toen ik wist dat ik twee uur te laat in Koyasan zou aankomen. Toen heb ik in mijn beste Japans gebeld met de Shukubo van Muryokoin en verteld dat ik nog onderweg was. Gelukkig sprak een van de monniken daar wat Engels en wist ik daardoor dat de boodschap overgekomen was.
Andere henro
Via Facebook had ik wat contact met andere henro op de route. Zo heb ik nog twee keer afgesproken met Geertje Preuter, die vrijwel in hetzelfde tempo de tocht voltooide. Zij besloot op een gegeven moment meer gebruik te maken van trein en bus en wonder boven wonder kwamen we elkaar een keer onverwacht tegen in een Minshoku. Via Facebook werd ik ook herenigd met Xavi, die ik eerder ontmoet had, waardoor we de tocht van tempel 86 naar 88 samen hebben volbracht. En nog steeds onderhoud ik met veel plezier contact met andere henro.
Deel je ervaringen
Het loont de moeite om je ervaringen online te delen. Je krijgt, soms gevraagd en soms ongevraagd, advies en tips. Dat heeft mij geholpen om een aantal bezienswaardigheden op te zoeken die ik anders gemist had.