Tip 8: Koop een henro-outfit. De henro-outfit is verkrijgbaar bij winkeltjes naast tempel 1. Draag de kleding en word een pelgrim. Daardoor ‘blend je in’, maak je makkelijk contact met de locals en ontvang je giften.
Waaruit bestaat de outfit?
Er is geen voorgeschreven manier waarop je je moet kleden tijdens je pelgrimstocht. Het helpt echter wel als je herkenbaar bent als henro. En dat bereik je vooral met je witte hakui. De witte kleur maakt dat iedereen op Shikoku (en vaak ook daarbuiten) ziet dat je een pelgrim bent. Je kunt ook een witte broek kopen of aandoen. Ik koos voor een licht getinte, lichtgewicht, lange buitensportbroek. De sugacasa, rijsthoed, maakt het plaatje compleet. En dan heb je de kenmerkende kongozue, wandelstok, nodig. Die wandelstok biedt je steun tijdens de tocht. Het is een representatie van Kobo Daishi, die je tijdens je hele tocht vergezelt. Over de grip wordt een mooi stoffen hoesje gedaan, waaraan een belletje zit. Iedere stap die je zet, rinkelt dat belletje en dat houdt je in het heden.
Twijfels over de wagesa
Als je wilt, kan je de outfit nog verder compleet maken met een gebedslint. Ik heb daar niet voor gekozen, omdat er redelijk strikte regels aan verbonden zijn over wanneer je die wel of niet mag dragen. Bijvoorbeeld niet als je eet of naar het toilet gaat. Ik vond het risico dat ik daar fouten mee zou maken te groot en heb er dus bewust niet voor gekozen.
Verzamel de stempels van de tempels
Daarnaast is het handig een nokyocho te kopen. Dat is het boek waarin je bij iedere tempel een kalligrafie (de eerste keer dat je er bent) en drie stempels (iedere keer dat je er bent) kunt laten zetten. Dat kostte me 300 Yen per tempel. Maar de symbolische waarde van het boek is veel groter geworden, omdat het me, blijvend, verbindt met alle tempels. Let bij de aanschaf op het formaat en gewicht. Je neemt het boek de hele tocht mee!
Alles in een tempeltas
Om alle benodigdheden voor een tempelbezoek overzichtelijk bij elkaar te hebben, kocht ik ook een Zudabukuro, een tasje dat je op je buik draagt. Daarin had ik mijn nokyocho, kaarsjes, wierrook, mijn paspoort en portemonnee en een klein buideltje waarin ik losse munten als gift in de tempel bewaarde. Verder stopte ik hier elke dag een aantal voorgeschreven ‘strookjes’ in, osame-fuda, die ik in de tempels kon gebruiken. Het feit dat ik die vooraf invulde, maakte ook dat ik er snel één kon pakken als ik o-setai kreeg. Het overhandigen van zo’n osamefuda is het teken dat je de gulle gever meeneemt op jouw henro.
Koop een henro-outfit
Er zijn pelgrims die hun outfit via internet bestellen. Ik koos ervoor om bij tempel 1 in één van de shops alles bij elkaar te zoeken. Er zijn gelukkig genoeg andere tempels waar je de outfit ook kunt kopen en er zijn henro die hun uitrusting online aanschaffen. Als je in henro house Ichiban verblijft, wil de eigenaresse graag met je meegaan om alles te kopen en uitleg te geven. Dat heb ik niet gedaan en daar heb ik eigenlijk spijt van. Martina, een Italiaanse die ik tijdens de tocht ontmoette, had dat wel gedaan en zij gaf aan die ervaring te koesteren.
Hulp bij de aanschaf
Ik werd gelukkig goed geholpen in de winkel. De eigenaar was wel gewend om gajin te helpen. Hij sprak geen woord Engels, maar wist me wel alles duidelijk te maken. Toen ik mijn tempeltasje om wilde doen, kwam de eigenaar van de winkel snel naar me toe. Hij deed voor hoe je dat tasje het best kunt dragen: door de draagband om je nek te doen, hangt het tasje op de banden van je rugzak en blijft het mooi voor je hangen. De dagen dat ik zonder rugzak tempels bezocht, had ik daar last van. Ik was zo gewend om het tasje op die manier om te doen, dat ik het op die dagen ook zo deed… met als gevolg dat het gewoon op de grond viel, omdat er geen rugzak was om aan te hangen. Toen ik de winkel verliet, was ik een aardig bedrag lichter, maar een outfit rijker. En die outfit heb ik bijna twee maanden met trots gedragen.
De gift aan de pelgrim: O-setai
Dankzij de herkenbare outfit heb ik veel o-setai ontvangen. Veel mensen op Shikoku ondersteunen de pelgrims. Dat doen ze op allerlei manieren. Een gift aan de pelgrim varieert van route-aanwijzingen tot geld en het aanbieden van gratis overnachtingen. Van sommige andere pelgrims hoorde ik, dat zij het ontvangen van geld als vreemd ervaren. Het voelt voor hen een beetje als bedelen. Ik heb het geïnterpreteerd als het geven van steun en vertrouwen. Voor een boeddhist is het vergelijkbaar met het geven van geld aan een tempel. En dan vind ik het fijn dat ze mij willen steunen.