Tip 2: Leer Japans: om je op Shikoku verstaanbaar te maken is het meer dan wenselijk om een beetje Japans te spreken. In de route guide staan wat algemene termen waar je een heel eind mee komt. Maar hoe meer je weet hoe beter.
Mijn leerproces in het kort
- Basiswoordjes oefenen uit de route guide
- Woordjes leren met Duolingo
- Privéles (bij Maarten Liebregts)
- Meer oefenen met Memrise
- Onderdompelen op Shikoku
De route guide als basis
Achter in de route guide staat een aantal handige zinnetjes en woorden. Het is prettig om die in ieder geval uit je hoofd te leren. Dat maakt het makkelijker om contact te maken met Japanners. Met deze minimale basis kan je zelf aangeven wat je wilt. Dat betekent nog niet, dat je begrijp wat er teruggezegd wordt. Omdat Japanners hun gezicht goed in de plooi kunnen houden is, het vaak niet duidelijk wat het antwoord inhoudt.
Leer Japans: er wordt nauwelijks Engels gesproken
Het viel mij op hoe weinig Japanners op Shikoku Engels (durven) spreken. De jeugd krijgt Engelse les, maar op een heel traditionele manier. Ze hebben moeite om de taal toe te passen. Waar wij gewend zijn aan Engelse series op televisie, zie je dat daar nauwelijks.
In de hotels heb ik best wel vaak de televisie aangezet. Dat was erg goed voor mijn Japans: genoeg om te oefenen. Ik vond vooral het nieuws en de weerberichten ‘s ochtends handig.
Leer Japans in de trein
Tijdens mijn voorbereiding op de reis ben ik begonnen Japans te leren met duolingo. Die app biedt de mogelijkheid om een basis Engels – Japans (en vice versa) te leren. In de trein werkte ik me door de lessen van de app heen. Daarbij leerde ik al snel dat het gebruik van oortjes handig is om in een volle coupé de uitspraak te kunnen verstaan. Ik heb er een redelijke woordenschat mee opgebouwd. Voor mij hield het leren via de app op toen ik met de grammatica aan de slag moest, zonder de basisregels uitgelegd te hebben gekregen. En het licht ging helemaal uit toen ik geacht werd om in hiragana , katakana en kanji te schrijven. Dat was teveel voor me.
Ook het feit dat het een Engelstalige app is, leverde problemen op: ik moest alle woorden die ik zocht eerst vertalen van het Nederlands naar het Engels voordat ik de Japanse woorden kon vinden. In Japan bleek dat ik in gesprekken te veel tijd kwijt was aan die dubbele vertaling om handig een gesprek te voeren.
Privéles Japans
Omdat ik ook de structuur van de taal wilde begrijpen, ben ik vervolgens op zoek gegaan naar lessen. In de randstad is redelijk wat aanbod, in het oosten van het land kon ik minder vinden. Uiteindelijk kwam ik via internet terecht bij Maarten Liebregts in Utrecht. Hij gaf/ geeft les in Japans vanuit ‘De Lik’, een oude gevangenis. Het was iedere keer weer feest om bij hem langs te gaan. Door de setting van de privéles kon hij aansluiten op wat ik nodig had. Daardoor kreeg ik de structuur van de taal al snel te pakken. Uiteindelijk heb ik tien lessen gevolgd, waarbij ik vooral geoefend heb met spreken. Dat leverde me de basis op die ik zocht en gaf me (wat) vertrouwen om in Japan ook daadwerkelijk het gesprek aan te gaan.
Je bent een jonge Anton Geesink! Je hebt je verdiept in onze cultuur en taal en zoekt echt toenadering tot ons Japanners!
En oefenen met Memrise
Als ondersteuning van de privélessen gebruikte ik de app Memrise. Maarten had daarin de woorden en zinnen van de eerste twee studieboeken opgenomen. Tijdens mijn treinreizen tussen Deventer en Utrecht heb ik veel zitten oefenen. Ik vond het heerlijk om te luisteren naar de uitspraak en zelf te trainen op het juiste gebruik van aanwijzende voornaamwoorden.
Onderdompelen op Shikoku
De belangrijkste leerschool voor mij was echter de onderdompeling in Japan. Omdat weinig Japanners op Shikoku Engels (durven) spreken, moest ik wel. Met de geleerde basis als startpunt ging het daarna snel. Dankzij de televisie pakte ik nieuwe woorden op en in de gesprekken met Japanners leerde ik al snel herkennen wat ze me vroegen en hoe ik daar het beste op kon reageren. Uiteindelijk heb ik op weg terug van tempel 88 naar 1 een half uur lang een gesprek gevoerd met een rijstboer. Hij gaf me het mooiste compliment dat ik krijgen kon: ”Je bent een jonge Anton Geesink! Je hebt je verdiept in onze cultuur en taal en zoekt echt toenadering tot ons Japanners!”
Telefoneren is nog een brug te ver
Voor mij bleek telefoneren nog te lastig. Bij het bellen komen te veel beleefdheidsfrasen langs, die ik niet op rituele wijze kan beantwoorden. En ik heb de context en mimiek van mijn gesprekspartner nodig. Daarom heb ik bellen overgelaten aan de Japanners met wie ik contact had. Voor mijn reserveringen kon ik vrijwel altijd een beroep doen op een monnik in de nokyocho-office, een gastheer- of vrouw in een Minshoku of een mede-henro. En dan was het vaak wel weer handig om Japans te spreken om hen de juiste vraag te stellen!
Succes met jouw voorbereiding
Mijn leerproces hoeft niet gelijk te zijn aan dat van jou: ik pik een taal makkelijk op. Wellicht kan je wat met de tips die ik je heb gegeven. Mijn belangrijkste advies is om in ieder geval om sorry (sumimasen), dankjewel (arrigato gozaimasu) en goedemorgen/ -middag (ohayo goizaimasu/ Konnichiwa) te leren zeggen. Dan zal je zien dat het ijs al snel breekt en je ook met handen en voeten contact kunt leggen!
Tips: les van een (collega-) henro
Als je les wilt van een henro-Japanoloog, dan kan je terecht bij één van de leden van de Nederlands Facebook groep, Steven Scheerooren. Hij geeft privéles en heeft ervaring met de henro en dat is een mooie combinatie!