28 augustus 2019 – De eerste nacht is wennen. Het slaapt prima op de futon. Ik heb wel last van de airco die net iets te vaak aan en uit gaat. Dat maakt een lawaai en daar kan ik niet aan wennen. En ik heb een beetje een jetlag en last van spanning over hoe ik de trip ga ervaren. Niet de ideale mix na die slechte nacht in het vliegtuig. Om half zes ben ik wakker, kleed me aan en pak mijn spullen in de rugzak. Daarna leg ik de slaapspullen op een nette stapel.
Het ontbijt is bijzonder. Getoast witbrood met kaas, koffie, fruit, tomaat, sla en druiven. Best een spannende combinatie voor mijn Hollandse smaakpapillen. Na het betaal ik voor de overnachting en bedank mijn gastvrouw. Ik geef haar een sleutelhanger met klompje als bedankje. Ze hangt ‘em op bij twee anderen, van eerdere gasten uit Nederland. Ik doe mijn rugzak op mijn rug en hang de tempeltas op mijn buik. Op naar de tweede dag van mijn henro. Vanavond hoop ik op tsuyado bij tempel 6; de gratis tempelovernachting voor de pelgrim!
Tempel 2 naar tempel 3
Ik wandel de bekende route naar tempel 2 en volg de gister ontdekte ‘verkeerde’ weg. Die brengt met netjes in de richting van tempel 3; vanaf de overnachtingsplek is het 4,2km naar Konsen-ji. Ik loop onder een snelwegoprit door. Daar staan auto’s met draaiende motoren te wachten op schoolkinderen die carpoolen. Bijzonder om te zien!
De tocht verloopt best voorspoedig. De route is duidelijk en het wandelen gaat eigenlijk prima. Het weer blijft dreigend en warm. Ik hoop dat het droog blijft.
Tempel 3 – Konsen-ji
Tempel drie is een schattige tempel met een rode toegangspoort. Ik kom daar rond half acht aan; de wandeling ging voorspoedig. Na het groeten van de tempelwachters ga ik naar binnen. Daar pak ik het ritueel zoals beschreven in de handleiding van Henro House 1. Dat betekent een aantal inleidende soetra’s, de hartsoetra en daarna nog een paar afsluitingen. Voor twee altaren is dat ongeveer een half uurtje werk, inclusief het halen van de stempels. Het bezoek aan tempel drie maakt niet zoveel indruk.
Tempels 4 en 5 – Dainichi-ji en Jizoo-ji
De tempels van deze dag maken niet zoveel indruk op me. Ik ben druk bezig om ‘te landen’. Tempel vier bezoek ik rond een uur of negen. Deze tempel, Dainichi-ji, ligt een beetje tegen de berg aan. Om er te komen ga ik onder de snelweg door en wandel naar de tempel toe. En weer terug via dezelfde weg. Tempel vijf bereik ik om half elf. Dat betekent dat ik mijn ritueel doe, de stempels haal, de route bekijk en weer verder loop.
Eten kopen bij een konbini
Na de twee tempels heb ik weer 7,1km meer gewandeld. Het is inmiddels een uur of elf, dus ik moet uit zien te vinden waar ik eten kan kopen. Op de kaart zie ik een Lawsons konbini langs de doorgaande weg, daarvoor ik om moet ik een stukje omlopen. Alles in de konbini is nieuw, alles in onbekend. Ik neem even de tijd om een rondje te lopen en te kijken welke exotische zaken er te krijgen zijn. En dat is me wat. Van whisky tot maandverband, van manga tot yoghurt en dan hebben ze ook nog warme en koude dranken en een frituursectie. Alles in één op een minimaal oppervlak. Daar koop ik gelly-koffie en wat verschillende lunchspullen.
Na Jizoo-ji maak ik gebruik van een henro-rustplek om wat te eten. Het regent bij tijd en wijle. Met mijn regencape aan is het moordend heet, zonder de cape is het erg nat. Ik ben er nog niet uit waar ik goed aan doe; aan of uit?
Indrukken, indrukken en indrukken
De dag is vooral een blur van indrukken. Er is zoveel nieuws en ik moet zoveel leren, dat het me duizelt. Ik maak foto’s van de poortgebouwen omdat ik me dat thuis voorgenomen had. Soms stop ik om iets te bekijken onderweg. Het wandelen zelf gaat goed. Wel is het wennen om met rugzak te lopen, niet te weten waar je moet wandelen op de weg, soms de route kwijt te raken en vooral veel Japans te zien en lezen. Ik snap er niets van…
Na tempel vijf, Jizoo-ji, besluit ik door te lopen naar tempel zeven. Dat is een kleine zeven kilometer. Rond half twee passeer ik tempel nummer zes, Anraku-ji. Mijn planning klopt; ik ben nu veel te vroeg om tsuyado te vragen, dan loop ik het risico door te moeten en dan iets te moeten improviseren. Dat durf ik nog niet. Dus loop ik als gepland door naar tempel zeven.
Tempel 7 – Juuraku-ji
Ik wandel de poort van de tempel binnen en kom gelijk een Japanse pelgrim tegen. Hij heet Haruki Toyama en spreekt goed Engels. Het is leuk om even met hem te kletsen. Hij maakt de tocht in stukjes, want hij heeft maar weinig vrije dagen. Als student Engels vindt hij het dus mooi om met een buitenlander te praten. Tijdens ons gesprek is erg onder de indruk van het feit dat ik de hele tocht wil wandelen en dat in één keer achter elkaar kan doen. Na het uitwisselen van een osamefuda en visitekaartje, gaat hij de tempel uit en ik de tempel in.
Daar doe ik mijn ronde. Dit keer neem ik er rustig de tijd voor, want ik wil niet te snel terug zijn bij tempel zes. Als ik mijn stempels heb gehaald is het kwart voor drie. Ik ben kapot na twee slechte nachten en de wandeling van vandaag. Na een kort bezoek aan het toilet, ga ik op weg naar tempel 6.
Van tempel 7 naar tempel 6
De route naar tempel zes leidt me 1,4km terug op de route. Dat teruglopen is best lastig, ook al heb ik hier net nog gelopen. Gelukkig herken ik een aantal prominente punten, zodat ik op het juiste punt een bredere weg oversteek en achterlangs naar tempel 6 wandel.
Tempel 6 – Anraku-ji
Het poortgebouw van Anraku-ji is niet bijzonder. Een simpele doorgang naar de tempel. Na het groeten van de wachters, ga ik naar binnen. Het is bijzonder om te zien, dat je letterlijk naast deze ingang voor wandelaars een tweede ingang hebt waar je gewoon ook met de auto naar binnen kunt rijden. Er is een klein parkeerterrein in de tempel zelf.
De tempel heeft een aangebouwd hotel, daar kan je normaal -nu niet omdat het vroeg in het seizoen is- terecht voor Shukubo; een overnachting in een tempel. Ik ga echter voor tsuyado, een gratis overnachting. Uit mijn voorbereiding weet ik dat daar plek voor is in het poortgebouw.
Helaas is begin 2023 de tsuyado gesloten vanwege ‘bad behaviour’.
Hoofdaltaar binnen
Het hoofdaltaar is hier binnen. De kaarsen en wierook steek je wel buiten aan. Dat is even zoeken, dus het duurt even voor ik mijn ritueel kan starten. De dames van het stempelen zitten links naast het hoofdaltaar en kijken eigenlijk gewoon met je mee als je de soetra’s opzegt. Voor mij een vreemde gewaarwording, waardoor ik de soetra’s niet hardop durf te zeggen.
Na afronding van mijn ritueel, meld ik me bij hen. Het is pas drie uur ’s middags en normaal krijg je dan geen tsuyado. Ik geef in mijn beste Japans aan dat ik erg moe ben, uit Nederland kom en wandelende pelgrim ben. Daarmee is het direct het goed. Ik mag blijven, ze geven me zelfs iets te eten; rijstballetjes met een zoete vulling. Ik bedank hen met klompjes, dat vinden ze geweldig. Een van hen loopt mee om me aan te wijzen waar ik kan slapen.
Overnachten in het poortgebouw
Het poortgebouw heeft een trap naar boven. Als ik die opklim, kom ik in een kleine ruimte waar drie tatami liggen. Er zijn wat yoga-matjes, die ik gebruik om op te liggen. Midden in de vloer zit een gat met een plank erop. Daar doorheen gaat normaal het koord van de bel. Die bel hang midden in de ruimte. Gelukkig is het luikoord gefixeerd. Het zou toch maar gebeuren dat iemand zo’n bel van anderhalve meter hoogte aan het luiden gaat, terwijl je er bijna onder ligt! De ramen zijn gesloten met luiken van latten. Geen bescherming tegen muggen of ander ongedierte.
Ik hang mijn regencape op, laat mijn matje vollopen met lucht en bereid mijn slaapplaats voor. Ik eet het eten dat ik onderweg gekocht had lekker op. Daarna neem ik uitgebreid de tijd om de tempel verder te verkennen. Er is een prachtige vijver met koi karpers. Een klein bruggetje leidt me naar een eiland in het groen. Daar staan prachtige beelden. Onder de overkapping voor het hoofdaltaar staan de kaarsen- en wierookbranders. Als ik ze bestudeer zie ik dat het mooie ingenieuze en grote constructies zijn.
Een onrustige nacht
Ik geniet van de rust op een van de bankjes. Even later zie ik de dames vertrekken. Ze wensen me een goede nacht. Ik wens ze alle goeds. Na een bezoek aan het spookachtige toilet ga ik in de schemering op bed liggen en probeer te slapen. Dat gaat in stukjes en beetjes. Ik schrik regelmatig wakker van kwaakkoren van kikkers, gespetter van de koi karpers en het gezoem van muggen. Ik moet nog duidelijk mijn weg vinden in de tocht.
