20 september 2019 – Vandaag bezoek ik het kasteel van Uwajima en een Bekkaku en ervaar een zakelijke tempel. Na tempel 42 vind ik mijn overnachtingsplek en vul mijn buik met een magnetronmaaltijd.
Over de berg, niet door de tunnel
Vandaag begint met een bergje, omdat ik niet door de tunnel van 1710m wil wandelen. Gelukkig is het geen hoge berg, eerder een heuvel van 227m. Wel begint het pad met een steile beklimming. Al snel kom ik henrohut nummer 26, Wanya, tegen. Ik zie dat daarin iemand in een gazen tentje ligt te slapen. Het blijkt Löwe te zijn, de Fin die ik al eerder tegenkwam. Ik laat hem lekker slapen en wandel door. Er zijn veel losse keien op het pad, die onder mijn schoenen wegglijden. Dat maakt de klim verraderlijk.
En het regent weer
Nadat ik over het bergje heen ben, begint het weer te regenen. Zonder regencape word ik net te nat, met cape is het warm en zweterig. Dat blijft toch iedere keer lastig: vocht en warmte is een moeilijke combinatie. Ik trek mijn cape uit zodra het kan, maar moet er even later toch weer aan geloven. Vandaag dus uitgebreid pauzeren in konbini’s om even op adem te komen. Dat wordt dus drie keer koffie en rust langs de route.
Family Mart is favoriet
Van de konbini is de Family Mart mijn favoriet. Daar hebben ze vaak een zitje. Zowel bij extreme hitte als bij regen is dat fijn. De airco helpt dan om weer droog te worden. Meestal kan ik daar ook even mijn telefoon bijladen. Die konbini geven dus energie voor mens en telefoon langs de route!
Kasteel Uwajima
De tocht leidt slinger-de-slang door de stad Uwajima. Daar prijkt een prachtige burcht op een heuvel in het centrum. Ik besluit om die heuvel toch even te beklimmen en het kasteel te bekijken. De burcht is vernieuwbouwd en geeft een prachtig beeld van hoe machtig de krijgsheer van dit gebied moet zijn geweest. Weer beneden in de stad wandel ik langs een vuurrode brandweerauto met allemaal prachtig gepoetste chromen elementen.
Bekkaku met uitzicht op necropolis
In de stad ligt tempel Ryukoin, nummer zes van de twintig extra Bekkaku tempels die ook bij de route horen. Als je die allemaal bezoekt, wandel je langs het -voor boeddhisten- magische getal van 108 tempels. De ligging van Ryokoin is prachtig, bovenop een heuvel tegenover de burcht met uitzicht op een enorme necropolis. Naast de tempel is een school, waar het geluid van spelende en zingende kinderen te horen is.
Mooie route de stad uit
De route gaat de stad weer uit. Langzaamaan komt er meer ruimte tussen de bebouwing en verlaat de route de doorgaande weg <56>. Het wordt steeds groener, want het pad volgt de rivier Mitsuma. Voordeel daarvan is dat het relatief vlak is. Aan de overkant van de rivier loopt de spoorrails, waar zo af en toe een trein langskomt.
Even rust bij een Lawsons
Net voor tempel 41 is een Lawsons konbini. Ik ga daar naar binnen voor de derde koffie en eet een onigiri. Het is even na het middaguur en ik schiet lekker op, want tempels 41 en 42 liggen dicht bij elkaar en ik ben er al bijna.
Tempel 41 is kil en zakelijk
Ik wandel langs de gate van een schrijn (Shinto-tempel) en kom er even later achter dat ik daarmee de route en de ingang naar tempel 41 heb gemist. Ik wandel een stukje terug en ga langs die gate het pad in. Daar tref ik tempel 41 aan en die valt me tegen. Het is weer een gecombineerde Shinto- en boeddhistische tempel. Op de een of andere manier ervaar ik een kille uitstraling. Dat effect wordt versterkt omdat het vochtig is en ik klam ben. Omdat de tempel een positief effect heeft op het ‘zakendoen’ en ik na deze tocht zelfstandige zonder personeel wordt, besteed ik extra aandacht aan het ritueel. Bij het altaar van Kobo Daishi zet ik mijn zakenpartner en vriend Amos centraal. Na mijn ritueel besluit ik direct door te wandelen naar tempel 42.
Mooi stukje route en weer langs een weg naar 42
Via een mooi achterafpaadje door een klein bosje wandel ik verder. Dit is een prachtig stukje natuur langs een verder best saaie route, want na het bosje pik ik route <31> op en wandel op een soort fietspad naast een doorgaande weg. Het begint weer te miezeren en mijn stemming wordt minder. Boven de heuvels langs het pad hangen wolken, zo vochtig is het hier.
Tempel 42 in de regen
Het regent als ik arriveer bij tempel 42. Daar kom ik Löwe weer tegen. Hij heeft goed doorgelopen, of ik heb (te) veel gerust. We praten even met elkaar: vanochtend blijkt hij me toch gezien te hebben toen ik langskwam. Hij heeft er nog goed de pas in en na zijn ritueel wandelt hij eerder dan ik weer weg. Met een lach zwaaien we even naar elkaar en nemen daarmee afscheid.
Zoeken naar mijn slaapplek, Minshuku Toube-ya
Het is even zoeken naar mijn slaapplek. Minshuku Toube-ya zou vlak na de tempel parallel aan de route moeten liggen. Ik wandel een klein woonwijkje in en zie een mooie bonsaïkwekerij. Daarna zie ik het teken van de Minshuku. Het is vier uur en ik heb mijn overnachtingsplek gevonden. De eigenaar is een mank lopende man. Hij wil weten of ik al eten heb, want hij kan zelf niets maken. Als ik aangeef geen eten bij me te hebben, brengt hij me met zijn minivan naar de Lawsons waar ik al eerder geweest ben. Dat wordt vanavond een maaltijd uit de magnetron!
Let op:
Na corona is deze Minshuku uit de gids verdwenen.
Morgen weer een tsuyado proberen
Het eten is op, mijn wasje heeft gedraaid en hangt te drogen in mijn kamer boven. Ik kijk met mijn gastheer even televisie. Ik heb me voorgenomen om morgen vlak bij de brug waaronder Kukaï heeft liggen slapen de nacht door te brengen. Daar is Bekkaku tempel nummer acht, Toyogahashi, en volgens Elly Jührend is daar tsuyado mogelijk. Als alternatief zijn wat andere hotels voorhanden.